قرب به خداوند
قال الرضا(علیه السلام): كان فیما ناجى الله به موسى علیه السلام انه ما تقرب الى المتقربون بمثل البكاء من خشیتى ؛(بحار الانوار، ج 11، ص 177)
در آن چیزهایى كه خداوند با موسى (علیه السلام) مناجات كرد [آمده است كه]: متقربان به سوى من به چیزى همانند گریه از خوف من، به من قرب پیدا نمى كنند.»
قال الصادق (علیه السلام): اوحى الله عز و جل الى موسى علیه السلام: ان عبادى لم یتقربوا الى بشى ء احب الى من ثلاث خصال، قال موسى: یا رب و ما هن؟ قال: یا موسى الزهد فى الدنیا و الورع عن المعاصى و البكاء من خشیتى ؛ (اصول كافى، ج 4، ص 234)
خداى عز وجل به موسى (علیه السلام) فرمود: همانا بندگان من به من تقرب نجستند به چیزى كه نزد من از سه خصلت محبوب تر باشد. موسى علیه السلام عرض كرد: پروردگارا آن ها كدامند؟ فرمود: اى موسى! زهد در دنیا و ورع از نافرمانى ها و گریه از ترس من.»
هیچ چیزى نیست جز آن كه پیمانه و وزنى دارد، مگر گریه كه یك قطره اش دریاهایى از آتش را خاموش مى سازد و چون چشم با اشك خود پر شود، آن چهره پریشانى و خوارى نبیند و چون اشك بریزد، خداوند آن را بر آتش دوزخ حرام مى كند»