امام زمان(عج)
بیا که بی تو…
بیا که بی تو نه سحر را طاقتی است و نه صبح را صداقتی؛ که سحر به شبنم لطف تو بیدار می شود و صبح، به سلام تو از جا بر می خیزد.
بیا که بی تو آینه ها، زنگار غربت گرفته اند.
هیچ کس حریم اطلسی ها را پاس نمی دارد و بر داغ لاله ها در هم نمی گذارد.
بیا که بی تو، قنوت شاخه ها، اجابتی جز غروب تلخ خزان ندارد.
بی تو کدام دست مهر، سرشک غم از دیدگان یتیمان بر می گیرد؟
این همه را که اندکی بیش نیست، از دل شکسته ترین منتظران تاریخ دریغ مدار، که ظهور تو اجابت دعای ماست
صاحب العصر تو را جان علمدار بیا
نکند در دل صحـرا سحرت میگذرد؟
باچه حالی گل زهرا سحرت میگذرد؟
اشک داری و به لب ناله ی یارب داری
گریه ارثیست که از حضرت زینب داری
روزه ات روضه ی ارباب دو عالـم باشد
رمضـانت به گمانم چو #محـرم باشد
روضه ی آب فرات و لبِ اصغر خوانی
یا که یک گوشه فقط از در و مادر خوانی
خبر از روز ظـهـورت نرسیدست هنوز
منتطر طعم وصالت نچشیدست هنوز
نور چشم همه برگرد زمان منتظر است
پشت در فاطمه با قد کمان منتظر است
روز برگشتن توست عـید سعیدم برگرد
من شب ظلمتم ای صبح سپیدم برگرد
اشک میریزد از این چشـم گـنهـکار بیا
صاحب العصر تو را جان علمدار بیا
مهدی جان
کاش در این رمضان لایق دیدار شوم
سحـری با نظـر لطف تـو بیدار شوم
کاش منت بگذاری به سرم مهدی جان
تا که همسفره ی تو لحظه ی افطار شوم
اللهم عجل لولیک الفرج
دل نوشته
الهی به آنان که پرپر شدند پر از زخم های مکرر شدند
به آنان که چون پرده بالا زدند قدم در حریم تماشا زدند
به آنان که کارون خروش آمدند چنان خون کارون به جوش آمدند
به آنان که زخمی ترین بوده اند شهیدان میدان مین بوده اند
همانان که از مهر فرزند خویش بریدند یکباره پیوند خویش
بریدند تا وصل آسان شود نیستانه درد درمان شود
همانان که روح روان داشتند سفرنامه آسمان داشتند
همانان که دلداده او شدند کبوتر کبوتر پرستو شدند
پرستو پرستو فراز آمدند و بی سر سرافراز باز آمدند
که این خطه خاک سرافرازی است همه همت و شور جانبازی است
به تکبیر آن دم که دم می زدند سکوت زمان را به هم می زدند
شب عاشقی را رقم می زدند همانان که بر مین قدم می زدند
از آنان که تنها پلاکی به جاست کمی استخوان، مشت خاکی به جاست
الهی به آوازه این حریم به هورالهویزه به هورالعظیم
به دشتی که پیوسته عباس داشت که بی دست هم خیمه را پاس داشت
به رمزی که چون نام خیبر گرفت غریبانه از ما برادر گرفت
خبر بود و تکرار خمپاره ها جگرگوشه ها، پاره پاره رها
خطر، رمل، توفان شن، ماسه ها زمین، مین، کمین، رد قناسه ها
خطر پشت هر لحظه پا می گرفت زیاران ما دست و پا می گرفت
و آن لحظه هایی که خمپاره شصت میان نماز عزیزان نشست
نمازی که یک رکعتش پاره شد تشهد پر از موج خمپاره شد
کجایند مردان والفجر هشت که از خونشان دشت گلپوش گشت
کجایند مردان فتح المبین کجایند اسطوره های یقین
کجایند آنان که بالی رها داشتند گذرنامه کربلا داشتند
کجایند آنان که فردایی اند همانان که فردا تماشایی اند…
نگاهی نو
این روزها حال و هوای عید حال دل همه را عوض کرده
بوی خاک های شسته شده قالی های روی دیوار خانه ها بوی رنگ تازه بعضی خانه ها ماهی قرمز ها سبزه و حاجی فیروز و … همه و همه باعث شده حال دل من عوض شود امسال بعضی ها چند روز اول را مهمانی خدا هستند لبخندت زیباست راستی روز ۲۲ بهمن دیدمت با تمام آرایشت با تیپ امروزیت را با چادرت با محاسنت با یقه آخوندیت با ابروی پسرانه برداشته ات با شلوار فاق کوتاه و پنجه بوکست همه و همه آمده بودیم به جشن چهل سالگی انقلاب قققققفقط به عشق ایران به عشق باهم بودن همه گفتیم توی دهن آمریکا میزنیم همه گفتیم عشق فقط رهبر مان سید علی دم همه مان گرم دم تک تک ما ن گرم
لبخند میزنی آنقدر صورتت زیباست آنقدر به دل مینشیند که می خواهم آسمان را بغل کنم لبخند زیبایت را وقتی می بینم حال دلم خوب خوووووووب خووووووب که هیچ چیز درحد لاو ترکاندن چیزی در حد لالیگاه
نویسنده: انسیه صدیقی
یاد خدا یعنی ...
چطوری میشود خدا رو فراموش کرد؟ کسی میداند؟
مگر میشودآدم بود و خدا رو فراموش کرد؟
چرا ما این طوری شده ایم؟
چرا به یاد خدا نیستیم؟
چرا به یاد خدا بودن در زندگی ما یک اتفاق است؟
❗️اتفاقی که خیلی وقتها نمیافتد. وقتی هم که میافتد، زیاد ادامه پیدا نمیکند.
⁉️ خدا باید خودش را چطوری نشان بدهد تا همیشه به یادش باشیم؟
▫️یادش باشیم یعنی به خاطرش نفس بکشیم،
▫️به خاطرش حرف بزنیم و سکوت کنیم،
▫️به خاطرش بخندیم و گریه کنیم،
▫️به خاطرش شاد باشیم و ناراحت شویم،
▫️به خاطرش کمک کنیم و … .
?بارها و بارها این سؤال را از آدمای مختلفی پرسیدم که:
● دلخوشی تو در این دنیا چیست؟
● به چه عشقی نفس میکشید؟
اگر به تو بگویند، تا یک ساعت دیگر از دنیا میروید، غصۀ نرسیدن به کجا را میخورید؟
‼️باور کنید خیلی ها حتی برای یک بار توی زندگیشون به این فکر نکردن؛ حتی یک بار.
• خب چرا؟
• چه جوری میشه این همه غفلت راتوجیه کرد؟
• روزمرّگی داره از پا درِمان می اورد. چرا حواسمون نیست؟
?وقتی خواستید بدونید که چقدر امام مان خوبه، به این فکر کنید که چه جوری داره ماها را تحمل میکنه؟
▫️ایشان با دغدغههای آسمانی، ماهم گرفتار دغدغههای زمینی.
▫️چقدر آقا خوبند که دارند ما زمینی هارا تحمّل میکنند؟
کانال حجت الاسلام ولدی در ایتا