چه مانند عباس از آغاز همراه امام باشی،چه مانند وهب از میانه ی راه و یا مانند حُر
در آخرین لحظات.
امام با آغوش باز تو را
می پذیرد.
مهم تا آخرین نفس پای امام ماندن است..