الإمامُ عليٌّ عليه السلام (في التَّحريضِ عَلَى القِتالِ):
أيّها الناسُ، إنَّ المَوتَ لا يَفُوتُهُ المُقِيمُ ، و لا يُعجِزُهُ الهارِبُ، ليسَ عَنِ المَوتِ مَحِيدٌ و لا مَحِيصٌ، مَن لَم يُقتَلْ ماتَ، إنّ أفضَلَ المَوتِ القَتلُ، و الذي نفسُ عَليٍّ بِيَدِهِ لَألفُ ضَربَةٍ بالسَّيفِ أهوَنُ مِن مَوتَةٍ واحِدَةٍ عَلَى الفِراشِ
ای مردم همانا ایستادگان و فراریان را از مرگ گریزی نیست و هرکس به شهادت نرسد به مرگ طبیعی می میرد و شهادت بهترین مرگ است و سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، هزار ضربه شمشیر آسانتر است بر من از مرگ در بستر.
وسائل‌الشیعه، ج۱۱، ص۸، حدیث۱۲