يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ»
از عمیق‌ترین خواسته‌های انسان، رسیدن به آرامش است؛
آرامش وقتی حاصل می‌شود که انسان به مطلوب خود برسد.
برخی گمان می‌کنند که آرامش واقعی هیچگاه برای آدمی حاصل نمی‌شود زیرا چون بی‌نهایت طلب است، به هر چیزی برسد، بعد از مدتی از آن خسته می‌شود؛
اما خداوند در این آیه برخی انسانها را با تعبیر «نفس به آرامش رسیده» خطاب می‌کند،
و این خطاب قبل از ورود در بهشت است، (زیرا در آیات بعدی به او می‌گوید وارد بهشت شو).
این نشان می‌دهد که انسان بی‌نهایت‌طلب می‌تواند در همین زندگی و قبل از ورود به بهشت به آرامش حقیقی برسد.
ظاهرا تنها راهش هم ذکر الله است (رعد/28)؛
زیرا انسان بی‌نهایت‌طلب تنها در محضر ‌بی‌نهایت است که آرام و قرار پیدا می‌کند.