توجه شب زنده داران به نمازشب فراتر از توجه به امری استحبابی بود. «اگر چنین نبود، وقتی خواب می ماندند قضای آن را به جا نمی آوردند.» آن روز خود را از خوردن صبحانه منع نمی كردند و پس از رزم های شبانه (خشم شب) كه همه به خدا می رسیدند، از فرط رنج و فشار… بیشتر »