امیرالمؤمنان(علیه السلام) به پیروان خود فرمودند: در میان مردم همچون «زنبور عسل» در بین پرندگان باشید. هیچ پرنده ای نیست مگر اینکه زنبور عسل را ناتوان و بی مقدار می شمرد! در صورتی که اگر بدانند در اندرون او چه نهفته است هرگز با او چنین رفتاری نخواهند کرد!

با مردم به ظاهر خود نشست و برخواست داشته باشید و از نظر اندیشه و عمل خویش از آنان دوری کنید، به درستی که بهره هر کس همان چیزی است که خود بدست آورده و در روز قیامت با آن کس که دوست می داشته محشور خواهد بود.

شما به آنچه دوست دارید و آرزو دارید دست نخواهید یافت مگر اینکه…از شما جز اندکی همچون «سرمه در چشم» یا «نمک در طعام» کسی پا بر جا بر این امر باقی نماند! {برای یار شدن برای امام عصر، باید به توصیه های اهل بیت مو به مو عمل نماییم تا جزو یاران ایشان قرار گیریم}

غیبت نعمانی، ص۲۱۰

【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】

امام صادق عليه السلام:
اگر خداوند تبارك و تعالى امير مؤمنان عليه السلام را براى فاطمه عليها السلام نيافريده بود، براى او هيچ همسرى بر روى زمين نبود، از آدم تا كنون.
الكافی، جلد1 صفحه461

بر اوج محبت علی اوجی نیست
در بحر بجز کرامتش موجی نیست
در کل ممالک و مذاهب به جهان
مانند علی و فاطمه زوجی نیست

سالروز نورانی ترین پیوند هستی، پیوند حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه علیهاالسلام بر شما مبارک

وقتی متولد می شویم دَرْ گوشمان اذان می گویند وقتی از دنیا می‌رویم بر پیکرمان نماز میخوانند اذان روزِ تولدمان را برای نماز روزِ وفاتمان می گویند

زندگی، تعبیر کوتاهی است میانِ آن اذان تا آن نماز، اختیار هیچ کدامشان را نداریم…

خوشا به حال آنانکه بجای دل بستن به زمان، به «صاحب الزمان» دل می بندند.

غم تو داغ جوان است آه و زمزمه دارم
میان روضه تان روضه های فاطمه دارم

بهار عمر سر آمد رسید فصل خزانت
شرار زهر چو آتش نشسته بود به جانت
ز سوز زهر فتادی و رفت تاب و توانت
و خنده بر لب قاتل میان آه و فغانت

به خاک هجره نفسهات یاد کرببلا بود
به سوز تشنگی ات ذکر یا حسین تو را بود

امام صادق عليه السلام :
ثَلاثَةٌ اِن يَعلَمُهنَّ المُؤمِنُ كانَت زيادَةً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعمَةِ عَلَيهِ: تَطويلُهُ فى رُكوعِهِ وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطويلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطعَمَ عَلى مائِدَتِهِ وَ اصطِناعُهُ المَعروفَ اِلى اَهلِهِ؛
سه چيز است كه اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندى او از نعمت ها مى شود: طول دادن ركوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره اى كه در آن ديگران را اطعام مى كند و خوش رفتارى اش با خانواده.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 49