آفتابی که به زائر حسین علیه السلام می‌تابد، مانند هیزم گناهاناش را می‌سوزاند .

امام صادق(علیه السلام ):
زائرِ حسین(علیه السلام ) وقتى به قصد زيارت از خانه‌اش خارج شد، سايه‌اش بر چيزى نمی‌افتد مگر اینکه آن چيز برايش دعا می‌کند. و هنگامى كه آفتاب بر سرش بتابد، گناهانش را می‌سوزاند همان‌طور كه آتش هيزم را می‌سوزاند.

کامل الزیارت ، ص۲۷۹

حضرت محمد (ص) در آخرین روزهای زندگی و در حجّه‌الوداع، فرمودند:

از نشانه هاى نزديك شدن قيامت، تباه ساختن نماز، پيروى از شهوتها، تمايل به هوسها، بزرگ داشت ثروت و فروختن دين به دنياست. در آن شرايط، همچنان كه نمك در آب حل مى‌شود، قلب مؤمن در درونش آب مى‌شود؛ به خاطر منكراتى كه مى‌بيند و توانِ تغيير دادن وضعیت را ندارد.
وسائل الشيعه، ج ۱۱ ص۲۷۶

پیامبر اکرم (ص) :
مَن أحزَنَ مُؤمِنا ثُمَّ أعطاهُ الدُّنيا لَم يَكُن ذلِكَ كَفّارَتَهُ ، ولَم يُؤجَر عَلَيهِ .

هر كس مؤمنى را اندوهگين سازد و سپس همه دنيا را به او بدهد ، اين كار ، كفّاره (جبران كننده) گناه او نخواهد بود و براى آن ، اجرى به او داده نمى شود .
جامع الأخبار : ص ۴۱۶ ح ۱۱۵۴

امام سجاد (علیه السلام):

مردمانی که در زمان غیبت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه) به سر می برند و معتقد به امامت او و منتظر ظهور وی هستند، از مردمان همه زمان ها برترند، زیرا خدایی که یادش بزرگ است به آنان خرد و فهم و شناختی ارزانی داشته است که غیبت امام برای آنان مانند حضور امام است.

بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۲

امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

«آنگاه که اصحاب امام حسین (علیه السلام) شهید شدند و ایشان تنها ماند، فرشتگان بسوی #خدا ضجّه زدند و گریه کردند و گفتند پروردگارا! با حسین علیه السلام پسر پیغمبرت، چنین رفتار کنند؟ پس خداوند نور حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه) را به آن ها عرضه کرد و فرمود «با مهدی انتقام او را میگیرم»
اصول کافی ج ١ ص ٤٦٥
أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ